به گزارش سراج24،نشست نقد و بررسی سریال «آرام می‌گیریم» با حضور روح‌الله سهرابی کارگردان، مجید اکبری و محدثه قبادی (بازیگران) و رسول شادمانی روابط عمومی سریال برگزار شد.
** سریال‌سازی و فیلم‌سازی یک تکنیک کلی می‌خواهد
«روح الله سهرابی» کارگردان سریال «آرام می‌گیریم» در ابتدای صحبت‌های خود با اشاره به اینکه چه اتفاقی افتاد که از سینما به تلویزیون آمدید، گفت: در این شکی نیست که میزان اثرگذاری و تعداد مخاطب در تلویزیون بیشتر از سینما است. در تلویزیون تعداد مخاطبان به 20 میلیون می‌رسد اما در خوشبیانه‌ترین حالت ممکن همین تعداد در سینما تنها به یک میلیون نفر می‌رسد. در تلویزیون حرف زدن برای کارگردان سخت نیست و سریال هم می‌تواند صمیمی و ساده باشد اما در سینما باید مناسبات حرفه‌ای را رعایت کنید که در سریال سازی همان نوع نگاه لطمه‌ای به تولید خواهد زد. برای مثال کسی که مؤلفه‌های ساخت یک اثر سینمایی را می‌داند، سریال‌سازی برای او کار دشواری نیست.
** 12 قسمت ابتدایی دچار تغییر شد
وی با اشاره به طرح ابتدایی این سریال گفت: طرح اولیه این سریال برای سید مرتضوی مصطفوی بود که تا قسمت 42 نوشته و 12 قسمت از آن هم مقابل دوربین قرار گرفت اما در همان حین سازمان صداوسیما با تغییر مدیریتی همراه شد و بر همان اساس قرار بر این شد همان قسمت‌های ضبط شده بازبینی شود. در نهایت تغییراتی در متن صورت گرفت. آقای فرهودی و خانم فروهیده (نویسندگان) نیز به گروه اضافه شدند و تغییراتی نه به شکل بنیادین در کار اعمال شد و در آن زمان دو شخصیت مجتبی و لیلا به کار اضافه شدند.
** قصه‌هایی که هیچ‌کدام زیر سایه دیگری نبودند
این کارگردان در ادامه بیان داشت: سریال «آرام می‌گیریم» 15 قصه موازی را در کنار هم پیش برد که هیچ کدام زیر سایه دیگری نبودند و تک‌تک این قصه‌ها به نوبه خود برای مردم مهم بود. در این سریال از شکل قهرمان محوری فاصله گرفتیم تا مخاطبین نگویند چرا سریال را کش می‌دهید. به جای آن شنیدیم که بسیاری معترض بودند که چرا شخصیت‌های قصه را بسط نمی‌دهیم. بعد از نشان دادن سکانس شهادت مجتبی مردم هنوز دنبال دیدن زندگی لیلا بودند و مدام در بازخوردهایشان از او سراغ می‌گرفتند.
** در «آرام می‌گیریم» شخصیت محوری نداشتیم
وی ادامه داد: با اینکه این سریال نزدیک به 25 شخصیت داشت اما هیچ‌کدام از آنها محوریت قصه را تشکیل نمی‌دادند مثلاً نمی‌توانستیم بگوییم حاج ابراهیم قهرمان اصلی قصه ما است چونکه ممکن بود در چند قسمت او را نبینیم. ما 15 قصه موازی با هم را داشتیم که هیچ کدام بر دیگری غلبه نداشت و همه با یک سرعت پیش می‌رفتند.
** از برخی سکانس‌ها عبور کردیم
سهرابی با اشاره به هماهنگی بین این 15 قصه بیان داشت: هماهنگی بین این تعداد بازیگر کار سختی بود و معتقدم که نیرویی مضاعف ما را کمک و هدایت می‌کرد. در قسمت 35 عوامل تولید به من می‌گفتند چطور می‌خواهید همه سکانس‌ها را پخش کنید و ما باید به دلیل پاره‌ای از مشکلات از برخی سکانس‌ها عبور می‌کردیم.
** دوست داشتیم «آرام می‌گیریم» زمان دیگری پخش شود
وی درباره زمان پخش این اثر گفت: اگر بیشتر فرصت داشتیم خودمان دل‌مان می‌خواست که این سریال در مهرماه پخش شود و اگر این اتفاق می‌افتاد در نتیجه موفق‌تر عمل کرده بودیم اما با تمام این اوصاف و سختی‌هایی که حین تولید با آنها مواجه بودیم، از خروجی و نتیجه حاصله راضی هستیم.
** با تولید اپیزودیک این سریال مخالف بودم
کارگردان سریال «آرام می‌گیریم» در پاسخ به این سؤال که چرا با وجود تعداد بالایی از شخصیت‌ها این سریال را به طور اپیزودیک نساختید، گفت: اساساً تولید آثار اپیزودیک با شکست مواجه می‌شود و مخاطب ایرانی دوست دارد قصه‌ای طولانی را دنبال کند و برای خودمان هم سخت بود چرا که برای مثال باید در 7 قسمت تلاش می‌کردیم تا مخاطب را با شخصیت‌ها آشنا کنیم و اگر اپیزودی بود باید در همان قسمت هفتم تمام می‌شد. همیشه این را گفتم تولید سریال‌ها کمتر از 30 قسمت تلاش بیهوده است و باید تعداد کم‌کم تعداد قسمت‌های سریال‌های‌مان را افزایش دهیم.
** هدف ما به تصویر کشیدن انسجام خانوادگی بود
وی درباره روح کلی سریال که قصد رسیدن به آن را داشت، گفت: انسجام خانوادگی چیزی است که می‌خواستم به آن برسم. این همدلی اجتماعی و فراگیر در تک‌تک خانواده‌ها دیده می‌شود و در سکانس پایانی لیلا به مجتبی می‌گوید تو آرام بخواب همه اینجا آرام می‌خوابند. منظور این است که همه مردم از صدقه سر تو به راحتی می‌خوابند.
** خط قرمزی که با پیگیریهایمان با آن موافقت شد
این کارگردان درباره نشان دادن دختری که از خانه فرار کرده بود و عبور از خط قرمزها بیان داشت: این موضوع یکی از خط قرمزهای ما بود که با پیگیریهایمان با آن موافقت شد. آن زمان آقای سرافراز ریاست سازمان صداوسیما را برعهده داشت و اتفاقاً قرار شد دختر فراری در سریال داشته باشیم و نوع پرداخت آن هم تند باشد. در پایان قصه نقطه روشنی برای سرنوشت آن دختر در نظر گرفته بودیم اما درگذشت حسن جوهرچی خط قصه را به هم ریخت. با تمامی این تفاسیر این قصه پایان بدی نداشت و آن دختر (آوا) به خانه برگشت و زندگی‌اش را از سر گرفت و در اصل احیای یک خواهر را توسط خواهر دیگرش نشان دادیم.
** پیام اخلاقی سریال به خانواده معتادها
سهرابی افزود: علی‌رغم ملاحظاتی که برای به تصویر کشاندن این سریال داشتیم اما قصه‌ها به خوبی به نتیجه رسیدند و امیدوارم شروع خوبی برای سریال‌هایی باشد که می‌خواهند به چنین موضوعاتی بپردازند. در این سریال به خانواده‌ها گفتیم که افرادی اینچنینی (معتاد) را رها نکنید و مدام مراقب‌شان باشید و خانواده‌های این افراد در بازخوردها از ما تشکر کردند.
** بیماران مبتلا به ام اس از ما تشکر کردند
وی در همین زمینه بیان داشت: در یکی از قصه‌های ما الهه دختری که به بیماری ام‌اس مبتلا بود را نشان دادیم و بعد از آن خانمی که با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد بابت طرح این موضوع و ارائه راه‌حل‌ها و مقابله با این بیماری به صورت حضوری تشکر کرد.
** همه شخصیت‌ها بهای اشتباه خود را دادند
این کارگردان درباره اینکه برای رهایی از کلیشه شدن چه کار کردید، گفت: برای مثال مسعود (مجید صالحی) را رستگار نکردیم و در نهایت او به زندان رفت و همه شخصیت‌های سریال بهای اشتباهات خود را دادند.
** تاثر یکی از مدیران صدا و سیما از تماشای سکانس شهادت مجتبی
سهرابی درباره پیام‌های مردم در فضای مجازی بیان داشت: آنقدر که مردم در فضای مجازی نظرهای مختلفی بیان می‌کردند مجبور شدم جوابی برای تمام این پیام‌ها بنویسم. برخی می‌گفتند نباید یونس کشته می‌شد و من در جواب نوشتم انتقام را رها کن و به زندگی برگرد. حتی یادم هست یکی از مدیران صداوسیما طی تماسی با گریه به من گفت سکانس شهادت مجتبی ما را تحت تاثیر قرار داد و کاش لااقل او جانباز می‌شد. برای این سکانس خاص ترانه و قصه ویژه‌ای ساختیم که ایده آن هم توسط تهیه‌کننده مطرح شد.
** اشاره لیلا به دوقلوهایش، مهمترین سکانس تلویزیون ایران در سال گذشته
وی ضمن اشاره به سکانسی با حضور لیلا گفت: مهمترین سکانس در تلویزیون ایران در سال گذشته همین سکانس بود که در آن لیلا با دو انگشتش به دو قلوهای یادگار همسرش اشاره می‌کند.
** سکانس‌های مجتبی و لیلا را در لحظه می‌نوشتم
این کارگردان درباره حضور اکبری و قبادی در نقش‌های لیلا و مجتبی گفت: یکی از همراه‌ترین بازیگران این سریال بودند و ما مؤظف‌شان کردیم تا 7 ماه به صورت آماده‌باش در تهران حضور داشته باشند آن هم به این دلیل که سکانس‌های این دو را در لحظه می‌نوشتم و ممکن بود هر لحظه آنها را آفیش کنیم. انرژی که این دو بازیگر برای نقش‌هایشان گذاشتند یکی از عوامل اصلی دیده شدن این سریال بود و معتقدم اگر تجربه هر کدام از آنها بیشتر از این بود اتفاق خوبی نمی‌افتاد.
** زمان 6 ماهه برای هماهنگی بین 25 بازیگر
سهرابی درباره هماهنگ کردن این تعداد از بازیگران با یکدیگر گفت: هماهنگی 25 بازیگر در این سریال حدود 6 ماه طول کشید از طرفی 7 قسمت به پایان سریال نیز اضافه شد و زمان تولید را افزایش داد. اینکه در نظرسنجی‌های تلویزیون بازیگر سریال «آرام می‌گیریم» بهترین بازیگر سال تلویزیون می‌شود نیز برای ما نشانه خوبی است.
** حضور مجید صالحی در نقشی غیر کمدی
وی درباره حضور مجید صالحی پس از سال‌‌ها ایفای نقش کمدی در این اثر در قالبی جدی ظاهر شد، گفت: بازی کردن در ژانر کمدی کار سختی است و اگر بازیگری بتواند آن را به خوبی اجرا کند می‌تواند در همه ژانرها به خوبی بازی کند. ما نیز شیرینی این شخصیت را با تکیه کلام‌هایش حفظ کردیم. قرار بود شخصیتی را طراحی کنیم که مخاطب با دیدنش به این باور برسد که یکی از اعضای خانواده خود و اطرافیانش را می‌بیند.
** قرار بود آشا محرابی نقشی منفی بازی کند
این کارگردان درباره انتخاب آشا محرابی به عنوان بازیگر نقش زهرا در این سریال گفت: از همان ابتدا قرار بود از او برای یکی از نقش‌های منفی این سریال استفاده کنیم، اما محرابی برای مدتی به مسافرت رفت و در این فاصله حس کردم که نوع نگاه، صدا و معصومیت چهره‌اش به شخصیت زهرا نزدیک‌تر است. علاوه بر این خانم‌های چادری که در این سریال نشان داده شدند از نظر من قداست خاصی داشتند و باید محکم و شیک نشان داده می‌شدند که همین هم اتفاق افتاد. حتی لیلا اوتادی که چادری هم نبود پوششی با وقار داشت. یکی از نزدیکانم بعد از تماشای این سریال به نکته خوبی اشاره کرد. او گفت تمامی شخصیت‌های این سریال اخلاق‌‌مدار بودند. اساس این سریال روی اخلاق بود و این را بارها نشان داده بودیم که اولویت‌مان اخلاق‌مداری است.
** توجه غیرمستقیم به نماز
وی گفت: در ادامه اخلاق‌مداری بد نیست که به سکانسی با حضور مسعود و زهرا اشاره کنم. ما نماز نخواندن مسعود را به صورت غیرمستقیم نشان دادیم. در سکانسی زهرا مشغول خواندن نماز بود و مسعود به او گفت دلم برای نماز خواندن تنگ شده بود. شاید تا به حال در هیچ سریالی به صورت مستقیم به این موضوع اشاره نشده بود. همچنین در سکانسی دیگر جلال (کامران تفتی) پای سفره عقد به فاطمه همسرش می‌گوید از امروز نمازم را شروع کردم. بعد از نمایش این سکانس‌ها چندین نفر از تأثیرات مثبت این سکانس‌ها و نماز خواندن‌شان به من گفتند. بعد از نشان دادن این دو سکانس و اهمیت و توجه به نماز، مزار شهید مجتبی فامنین را می‌بینیم و این چیدمان‌‌ها نشان می‌دهد آرامشی که همه ما در زندگی‌هایمان داریم در گروه این رشادت‌ها است.
سهرابی درباره ادامه ساخت چنین آثاری گفت: تمام تلاشم این است که این راه را ادامه داده و فاصله‌ای بین این کار و اثر بعدی‌ام (چه سینمایی چه تلویزیونی) نیفتد.
** مدیران باید نگاه از میزهایشان بردارند
این کارگردان ضمن بیان درد دلی با مدیران گفت: ای کاش مدیران ما فضای موجود را بیشتر درک می‌کردند و تا این اندازه از فضای جامعه دور نبودند. مثلی هست که می‌گوید با حلوا حلوا دهن شیرین نمی‌شود. مدیران باید به خودشان بیایند و نگاه‌شان را از میزها بردارند و از دلبستگی‌ها خود را برهانند. دل دادن به کار برای‌شان مهم‌تر شود و اصالت با کار برای‌شان معنا پیدا کند نه با منصب و میز. مادامی که از جایگاهمان نترسیم آنچه به خورد مخاطب می‌دهیم بی‌روح خواهد بود.
منبع:فارس
